YEŞİLYUVA KASABASI TARİHİ Yeşilyuva ve çevresinin tarihi Burdur ve Denizli illeri tarihi ile birlikte incelenebilir. Bu illerde yapılan kazılarda M.Ö. 3000 yıllarına ait kalıntılara rastlanılmıştır. Bölgeye M.Ö. 2000 yıllarından M.Ö.7.yüzyıla kadar Arzava Krallığı ve Hititler M.Ö. 2500 yıllarında Luviler hakim olmuştur. Daha sonraki yıllarda bu hakimiyet Hititler’e geçmiş uzun yıllar bölge Hitit hakimiyetinde kalmıştır. Daha sonraki yüzyıllarda Hititler’in tarih sahnesinden silinmesiyle Frigler, Lidyalılar, Persler, İskender İmparatorluğu bölge üzerinde yaşamışlardır. Diokaisareia kenti olarak bilinen bu yerleşim yerinin diğer adı ise KERETAPA dır.Şehrin Helenistik dönemdeki ismi ise Moagetids tir. M.Ö. 176-185 yıllarından sonra bölge Roma İmparatorluğuna geçmiştir. Roma İmparatorluğu’nun ikiye ayrılmasıyla Bizans İmparatorluğu buraların sahibi olmuştur. M.S. 7 ve 10. yüzyıllarda Müslüman Arapların akınlarına uğrayan bu bölge 1100 yıllarından sonra Selçuklu Türkleri’nin akınlarına maruz kalmış. Yer yer Türk kolonileri haline gelmeye başlamıştır. Yapılan kanlı savaşlar sonucu Denizli’nin 1200 yıllarında Türkler’in eline geçmesiyle Büyük Selçuklu İmparatorluğu’nun sınırları içine alınmıştır. Daha sonraları Anadolu Selçuklu İmparatorluğu’nun olan bölge bu imparatorluğun yıkılmasıyla Hamitoğulları Beyliği ile Germiyanoğulları Beyliği arasında paylaşılmıştır. 1300 Yıllarında Hamitoğlu Dündar Bey Gölhisar merkez olmak üzere Acıpayam Ovası’nı içine alan Hamitoğulları Beyliği’ni kurarak bölgeyi kendi denetimine almıştır. Bu arada Yeşilyuva’nın bulunduğu bölgede bu beyliğe geçmiştir. Bu tarihlerde GAYSAR adını alarak küçük bir yerleşim merkezi kurulmuştur. Daha önceki asırlarda kurulmuş olan Hisarlıktepe’deki kale yıkılmış, çok azalmış olan gayrimüslimler de bölgeyi terk etmişlerdir. Yeşilyuva çevresindeki arazi ve köylerin Bizanslılar’dan alınması sırasında Selçuklu Türkleri’ne kumanda eden Beyazit Han Adak Deresi kenarında yapılan savaşta şehit düşünce şimdiki Yaka Mezarlığı’na defnedilmiş ancak türbesi zamanla yıkılmıştır. Beyazit Han’la birlikte bu toprakların fethinde rol oynayan Semerkandi Baba daha sonra arkadan gelen Türkmenler’in bu yörelere yerleşmesine çalışmıştır. Türkmenler oba oba fethedilen yerlere yerleşirlerken Yeşilyuva’nın bulunduğu topraklara da Türkmen, Eşmeli ve Çelebi aşiretleri gelip yerleşmişlerdir. Önceleri ayrı ayrı yerlere yerleşen bu aşiretler daha sonra kasabanın olduğu yerde Semerkandi Baba’nın gayretleriyle bir araya gelmişler ve köy oluşturmuşlardır. Yeşilyuva’ya yerleşen obalar hayvancılık ve deri işleme zanaatlarıyla uğraştıklarından bu zanaatlarını devam ettirmişlerdir. Kasabada deri işçiliği ve debbağlık mesleklerinin gelişmesinde önderlik eden ve adı unutularak Ahi Gayser lakabını alan zatın hayatı ile ilgili bilgiler maalesef yoktur Horasan taraflarından geldiği söylenmektedir. Yeşilyuva’da kaldığı burada bu sanatı yaptığı usta ve çıraklar yetiştirdikten sonra Denizli’ye gittiği rivayet edilmektedir. Ahi Gayserin Yeşilyuva’da bulunduğu sırada yanında çalışan ve bu sanatı tüm incelikleriyle öğrenen Ahi Evran daha sonra çevrede debbağlık ve dericiliğin pîri olarak kabul edilmiştir. Ahi Evran’ın daha sonraları geliştirdiği ve kendi adıyla anılan elvan sahtiyanları bu gün hala aranılan deri ürünlerindendir. Daha yakın zamanlara kadar bu sahtiyanlardan kadın ayakkabısı ve terliği üretilmekteydi. 1381 yılından sonra kasaba Osmanlı İmparatorluğu yönetimine geçmiş ve uzun yıllar oba beyleri tarafından yönetilmiştir. Bu sırada Gölhisar kazasına bağlıydı. 1800 yıllarına doğru muhtarlık olmuştur. Yapılan idari düzenleme ile Isparta sancak kuruluşu ile Konya’ya bağlandı. Bu sırada adı Asikaraağaç olan yöre Isparta sancağına bağlı olarak kaza haline getirildi. 1867 Garbikaraağaç kazası ilk olarak Yeşilyuva kaza merkezi olarak kuruldu. Kasabanın kaza merkezi olmasında İstanbul Fatih Medresesi Müderrislerinden olan Hafız Ali hocanın büyük gayretleri olmuştur. Kasabada hükümet konağı olarak emirler konağı yapılmıştır. İlk kaymakam burada göreve başlamıştır. Çeşitli devlet memurlarının göreve atanması ev sıkıntısına sebep olmuş. Gelen memurların bazı davranışları ve hareketleri kasabalı tarafından yadırganmıştır. Bu durum kasabada huzursuzluklara sebep olmaya başlamış bunun üzerine kasabanın ileri gelenleri kasaba merkezinin taşınması için çalışmalara başlamışlar, 1871 yılında kaza merkezi Acıpayam’a taşınmıştır. Bu taşınma sırasında bazı taşkınlıkların olması, kazanın taşınmasına sebep olan bazı kişilerin davranışları hala kasabada üzüntüyle anılmaktadır. Garbikaraağaç kazasının Burdur’un sancak olmasıyla buraya bağlandığını tarih eserlerinden okumaktayız. Burdur sancağının ileri gelenlerinin kaza üzerinde baskı uygulamak istemeleri sonucu yine Yeşilyuvalı olan müderris İlyas efendinin oğlu ve İzmirli namıyla anılan Mehmet efendinin gayretleriyle 1888 yılında kaza Denizli sancağına bağlanmıştır. 1867 Yılında kasabanın nüfusunun 1195 kişi olduğunu görüyoruz. Kasabada ik belediye teşkilatı 1908 yılında kurulmuştur. Garbikaraağaç kazasının ilk meclis ve mahkeme üyelerinden çoğu Yeşilyuvalı’dır. 1908 yılına kadar köy olan Gaysar bu tarihten sonra kasaba olmuştur. 1925 yılında adı Yeşilyuva olarak değiştirilmiştir. Yeşilyuva kasabası 1908 yılında belediyelik olmuş ve o tarihten itibaren şu kişiler belediye başkanlığı yapmıştır. 1-İlk belediye başkanı:Yakup oğlu Mustafa Bilgin, 1908-1910 2-Hafız Ahmet Yatağan,1910-1914 3-Halil İbrahim Keskin,1914-1918 4-Nihat Gülal,1918-1924 5-Hafız Ahmet Yatağan,1924-1928 6-Yunus Aysan,1928-1930 7-Bahri Paköz,1930-1934 8-İbrahim Tuna,1934-1936 9-Hafız Osman Başaran,1936-1942 10-Halil Nigari Erdem,1942-1950 11-Mustafa Yatağan,1950-1960 12-Şevket Yatağan,1960-1963 13-Şevket Tozlu,Abdi Dinçer,1963-1965 14-Hasan Kepe,1965-1973 15-Mehmet Ali Aygün,1973-1977 16-Mehmet Sarı,1977-1980 17-Ali Gerçek,1980-1982 18-Yaşar Solak,1982-1984 19-Süleyman Semercioğlu,1984-1989 20-İlhan Kirit,1989-1997 21-Halil Çakmak,1997-1999 22-Ahmet Bakırtaş,1999- Yaralanılan Kaynaklar: Mehmet Yaşar Ertaş,Karaağacı Gölhisar( Acıpayam Kazası),Yeditepe yayınları Bekir Caner,Yeşilyuva Kitabı Osman Berber,Yeşilyuva Tarihi,Denizli Ercan Haytoğlu,Denizlide Tabaklık,Fakülte Yayınevi